Η έρευνα μας λέει ότι τα παιδιά μπορούν να γελάσουν περίπου 300 ή 400 φορές την ημέρα ενώ παίζουν, αλλά αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει πλέον. Δεδομένου ότι υπόκεινται επίσης σε υψηλό άγχος λόγω των τεράστιων σχολικών υποχρεώσεων, ο χρόνος για να παίξουν και να γελάσουν έχει μειωθεί σημαντικά. Απαιτείται να έχουν «πιο ενήλικες» συμπεριφορές από μικρή ηλικία και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των παιδιών συχνά αντικαθίστανται από βιντεοπαιχνίδια. Ωστόσο, το θεραπευτικό γέλιο μελετάται με μεγάλο ενδιαφέρον και έχει παρατηρηθεί ότι μπορεί να αυξήσει την ψυχοσωματική ευεξία ακόμη και σε νεότερα άτομα. Υπάρχουν πολλά σχολεία, στην Ιταλία και σε όλο τον κόσμο, που έχουν εφαρμόσει συνεδρίες γέλιου και παιχνιδιού ως αναπόσπαστο μέρος της σχολικής εκπαίδευσης.
Γιατί τα παιδιά πρέπει να αυξήσουν το γέλιο και το παιχνίδι
Σχολική πίεση: τα παιδιά εκφράζονται μέσα από το παιχνίδι, το γέλιο και την κίνηση, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες το σχολικό περιβάλλον έχει γίνει πολύ απαιτητικό και ανταγωνιστικό και αναγκάζονται να κάθονται για πολλές ώρες. Επιπλέον, οι προσδοκίες των γονέων και των δασκάλων τους ωθούν να προσπαθήσουν να επιτύχουν ειλικρινά μη ρεαλιστικούς στόχους. Mερικές φορές τους απογοητεύουν, προκαλώντας τους σωματική, ψυχική και συναισθηματική βλάβη.
Η υπερβολική χρήση ηλεκτρονικών συσκευών: παίζοντας τρισδιάστατα (με το σώμα) παρέχει στα παιδιά δεξιότητες που, εκτός από την οικοδόμηση της προσωπικότητάς τους, θα είναι χρήσιμες στη διαδικασία ανάπτυξης. Το παιχνίδι με άλλους προκαλεί γέλιο και όλα αυτά είναι υγιή. Η παραμονή σε συσκευές για πολλές ώρες δεν διευκολύνει την παραπάνω διαδικασία και το γεγονός αυτό, με την πάροδο του χρόνου, αποδεικνύεται επιβλαβές, καθώς το παιχνίδι και το γέλιο κινώντας το σώμα κάποιου είναι φυσικά και πρωταρχικά ένστικτα.
Απουσία συναισθηματικής ένωσης: οι γονείς που για διάφορους λόγους (εργασία ή διαζύγιο) δεν μπορούν να περάσουν πολύ χρόνο με τα παιδιά τους, δυστυχώς δεν καταφέρνουν να δημιουργήσουν έναν καλό συναισθηματικό δεσμό μαζί τους, αναγκάζοντάς τους επίσης να περάσουν πολύ χρόνο μόνα τους. Αυτή η έλλειψη δεν επιτρέπει στα παιδιά να αναπτύξουν εκείνες τις συναισθηματικές δεξιότητες που είναι θεμελιώδεις για την ανάπτυξή τους.
Κακή αντιμετώπιση του γέλιου στο σχολείο: κατά τη διάρκεια των σχολικών δραστηριοτήτων απαγορεύεται αυστηρά στα παιδιά να γελούν στο όνομα της πειθαρχίας και της εκπαίδευσης. Συχνά μου συνέβαινε να με διώχνουν από την τάξη επειδή, σε κρίσεις γέλιου, δεν μπορούσα πλέον να σταματήσω (πήγαινα σε πολύ αυστηρά θρησκευτικά σχολικά ιδρύματα). Και αυτό δημιουργεί ένα ταμπού για το γέλιο που κουβαλάει μέσα του το παιδί, έτσι όσο μεγαλώνει καταπνίγει το γέλιο του, καθώς το γέλιο «δεν είναι καλό». Και το σπάσιμο αυτής της πεποίθησης δεν είναι εύκολο πράγμα όταν είσαι ενήλικας: εξ` ου και οι δυσκολίες μου στην αρχή να αφήσω τον εαυτό μου να παρακολουθήσει συνεδρίες «άνευ όρων γέλιου».
Ανάπτυξη συναισθηματικής νοημοσύνης: πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι το παιχνίδι και το γέλιο βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη. Η ανεπαρκής δραστηριότητα παιχνιδιού στην παιδική ηλικία μπορεί να βλάψει σοβαρά τη συναισθηματική ισορροπία και την κοινωνική νοημοσύνη μόλις γίνουν ενήλικες. Με τις πρακτικές Connected We Laugh, τα παιδιά ενθαρρύνονται να κινούνται, να συμμετέχουν σε συνεργατικά παιχνίδια και να γελούν, για να μπορέσουν να εκφραστούν πλήρως.
Βελτίωση της σχολικής επίδοσης: το γέλιο είναι μια παρατεταμένη εκπνοή και αυτό οδηγεί σε πρόσληψη νέου οξυγόνου στους πνεύμονες έως και 25% περισσότερο από το κανονικό. Αυτό ευνοεί μια πολύ μεγαλύτερη αποβολή του στάσιμου διοξειδίου του άνθρακα, η οποία μεταφράζεται σε αύξηση των σχολικών επιδόσεων, καλύτερη συγκέντρωση και πλεονεκτική ευκολία στη μάθηση, προλαμβάνοντας πολλές ασθένειες.
Βελτιωμένη προσοχή και συγκέντρωση: τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξε μια ανησυχητική αύξηση των περιπτώσεων ADHD (ΔΕΠΥ). Η υπερκινητικότητα και η δυσκολία συγκέντρωσης χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά αυτών των παιδιών, τα οποία ενεργούν παρορμητικά και χωρίς επίγνωση του κινδύνου. Η πρακτική του Connected We Laugh βοηθά στη μείωση του άγχους και του στρες και βελτιώνει τη συγκέντρωση ακόμη και σε παιδιά με ΔΕΠΥ.
Αυξημένη ανοσολογική άμυνα: το άγχος μειώνει την ανοσολογική άμυνα. Πολλά παιδιά στο σχολείο είναι θύματα πονόλαιμου, κρυολογήματος και λοιμώξεων, που περνούν από παιδί σε παιδί. Η πρακτική του άνευ όρων γέλιου βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και τα παιδιά αρρωσταίνουν λιγότερο, αποφεύγοντας τις απουσίες λόγω ασθένειας.
Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να παρακολουθήσουν τα ειδικά σχεδιασμένα εργαστήρια για τους μαθητές τους και να διεξάγουν οι ίδιοι τις συνεδρίες.
